گاهی برای شناخت خدا چندین اصطلاح فلسفی را در ذهن مرور می کنیم از واجب الوجود گرفته تا علت ومعلول و...
گاهی برای شناخت خدا به آثار عظمت خدا نگاه می کنیم از قبیل نجوم و گیاهان و جانوران و...
اما گاهی هم استدلالاتی از جنس عوام وجود دارد که چون آب گوارایی بر صحرای تشنه؛ جان می بخشد. مطلب زیر از این دست است:
شخصی در قدیم ظروف نفت را با اسب و قاطر به روستاها می برد . روزی کسی از او پرسید: خدایت را چگونه شناختی؟!!
نفت فروش گفت:
خوب گوش کن!! من هرگاه از مبدا راه می افتم؛ پس از پرکردن ظرف نفت درب آنها را با پارچه و یا نایلون محکم می بندم. سپس با نخ محکم به دور آن می پیچم. با این همه در بین راه نفت چکه می کند و می ریزد ولی خدا مار را طوری آفریده است که در شدیدترین حالت هم تا خودمان نخواهیم عمل دفع ادرار صورت نمی گیرد! در عین حال هیچ گاه انسان نیاز به نخ و نایلون ندارد!!! من از این راه به عظمت خدا راه بردم!