بسم الله الرحمن الرحیم
سلام من که رساند به یار مهربان من!
مولای من!
نه در خود لیاقتی میبینم که بگویم قبولم کن؛ و نه در خود آنقدر قساوتی میبینم که ناامید از مهرت شوم!
مولای من!
سالهای طولانی گذشت و چشم غبار آلود دوستان شما آنقدر روشنی نیافت تا به آفتاب ظهورت روشن شود و دلهای غفلت زده شان آنقدر نرم نشد تا فرجت را تنها از خدا استغاثه کنند و اکنون زمانی ست که این غبار ها و غفلت ها به اوج رسیده و در عوض هوشیاری بیشتر؛ به فراموشی بیشتر رسیده ایم!
میدانها را تا چند روز دیگر آذین بسته یا خواهیم بست و شربت ها و شیرینی ها را توزیع خواهیم کرد اما نه برای شما!! برای خودمان! برای شاد شدنمان! وگرنه قلبهایمان از هم جداست!
بدبختانه نمیدانیم که این چه شادی ست که صاحب ندارد! این چه قومی است که مولا ندارد و هرچه میکشیم از نفاق و هر چه میکشیم از دوروئی و دو رنگی؛ و هر چه میکشیم از جدا بودن قلبهایمان؛ از غیبت و فراق شماست!
مولای من!
چه کنم؟! چه کنم با دلی که به بیراهه می رود؟! چه کنم با قلبی که صادقانه به تو دل نمی بندد؟! چه کنم با دستانی که در یاری ات از هم اکنون لرزانند؟! چه کنم با پایی که در پیمودن راهت از هم ا کنون لنگان است؟! چه کنم از چشمانی که خطاکارند؟! چه کنم از گوشهایی که چون چهار پایانند!!(اولئک کاالانعام بل هم اضل...)
مولای من! آقای من! عزیزمن! دلبندم! عشق من!
عشق شما عطیه ای الهی ست و گرنه این ذره ی ناچیز و بی مقدار؛ صاحب آن نبود!
مولا جان!
محبتت را در کودکی و از سینه مادر گرفته ام و گرنه محبوب های دروغین جایی برای محبوب حقیقی نمی گذاشت!
مولای من!
یاد شما از دعای شماست و گرنه یاد هزاران آرزوهای رنگارنگ همه لحظه هایم را پر می کرد و برایم آبرویی به پیشگاهت نمی گذاشت!
مولای من! چه کنم! چه کنم با این رسوائیها ! چه کنم با این دردهایی که به فکر چاره اش به جدیت نبوده ام؟!
فرزند فاطمه!
گل خوشبوی نرگس! یادگار امام عسگری!
ای تنها ذخیره خدا برای بشر!
چه کنم با دلی که خاشع نمی شود ؟! و قلبی که صادقانه دل نمی بندد؟! چه کنم با نفسی که اطمینان نمی پذیرد و تردیدی که پایانی ندارد؟!
چه کنم با یقینی که به کمال نمی رسد؟! و علمی که مرا سود نمی دهد؟! و مالی که برای آخرتم ذخیره نمی گردد؟! و سودایی که در دنیا و در عقبا مرا طرفی نمی بندد؟!
مولای من! عزیز زهرا و علی! ای همه بود و نبود من روسیاه! وای بر من اگر توجهی نکنی! وای بر من اگر عنایتی نکنی!
حاشا! حاشا و کلا که شما زاده کریمانی و از نسل بزرگ زادگان!
مولای من!
روی سیاهم را بپذیر! دل بیقرارم را بپذیر! سیلاب اشکهایم را بپذیر! سیمای شرمنده ام را بپذیر! شیفتگی و شیدایی ام به مادرت فاطمه سلام الله علیها را بپذیر! سلام های روز و شب مرا بپذیر! آرزوی کهنه دیدارت را بپذیر!.....
مولا جان!
ای عصاره همه خوبی های عالم از ابتدا تا انتها!
ای زیباترین گل همیشه بهار!
چشمه همیشه جوشان عشق به خدای متعال شمائید! ریسمان محکم اتصال فرش به عرش شمائید! نور همیشه جاری از « الله نور السموات و الارض» شمائید!
مولا جان!به شیوه یاران اجداد طاهرینت می گویم:
پدر و مادرم به قربان شما و جان بیمقدار و ناقابلم هزاران بار به فدای شما!
مولا جان اکنون به شیوه خودم می گویم:
مولای من!
دست و قلمم , پای و راهم؛ دل و عشقم؛ عقل و فکرم؛ اشک و ذکرم؛دعا و امید اجابتم؛ استغاثه و امید و رجایم و ... خلاصه هر آنچه که در این عالم از دعای شما دارم.... همه و همه به فدایتان!
مولا جان! جان مادر پهلو شکسته ات ما را بپذیر!
++++++
سلام من که رساند به یار مهربان من!
سلام
وکذلک علینا سلام
سلام
السلام علیک یااباصالح المهدی
اللهم عجل الولیک الفرج
ان شا الله
سلام آقا فرید
امیدوارم میلاد امام زمان برای همه دوستان ایشان مبارک باشد و موجب خیر و برکت گردد خصوصا برای شما و سایر بچه های دانشگاه
سلام. خیلی زیبا بود. خیلی خیلی
سلام
خیلی ممنون و متشکر
موفق باشید
سلام
از این جمله هاتون خیلی خوشم اومد :
این چه شادی ست که صاحب ندارد! این چه قومی است که مولا ندارد و هرچه میکشیم از نفاق و هر چه میکشیم از دوروئی و دو رنگی؛ و هر چه میکشیم از جدا بودن قلبهایمان
از کلمه "شادی" توی این جملات یاد نیمه شعبان امسال (همین چند روز پیش )افتادم که برای اولین بار به جشن میلاد و مولودی اقا توی خونه یکی از اشناها رفتم.تا حالا به این جشنهای زنونه نرفته بودم .از جو خاله زنکیشون خوشم نمیاد! این بار به خاطر اصرار اون آشنامون رفتم گفتم شاید همه این سالها اشتباه میکردم که نمیرفتم!
خیلی شلوغ بود و خونه کوچیک بود یکی از اشناها گفت رسمه هرکسی که حاجتی داره باید بلند بشه برقصه!!!!
زدم زیر خنده گفتم مگه میشه ؟ گفت وایسا الان میبینی!
یه پیرزنی که از مادربزرگم بزرگتر بود بلند شد!همه جییییییغ و خنده و کِل و .... (من از خنده بیهوش شدم )...
باقیش بمونه .... شاید دل من خیلی سیاهه و شاید شادی کودکانه و مخلوط با خرافات این ادما مورد قبول اقا باشه .مثل مناجات های اون شبان با خدا! ولی همش داشتم به این فکر میکردم وقتی اقا ظهور کنه اون زمان هم اینطوری براش خوشحالی میکنن یا ....؟
انشالا مثل دعوت کننده های امام حسین نباشیم
از کلمات "نفاق" و "دورویی " یاد حرفای همکارام افتادم! چقدر جانماز اب کشیدن برای همه راحت شده!!
حتی تازگی جک و خنده جدیدشون شده حرف زدن در مورد ظهور اقا!! :(
یکیشون میگفت :شاید این جمعه بیاید شاید... دهن همه مارو سرویس نماید شاید...
(توی دلم گفتم انشالااااااااااااا که به بکوری چشم بعضیا میاد و دهن خیلیا رو سرویس میکنه !)
از جدا بودن قلبها هیچی نگم بهتره
سلام
متاسفانه بعضی از ما مذهبیها شعور لازم برای فهم درست از دین را نداریم!
اون کسانی که به اسم امام زمان به رقص و پایکوبی می پردازند به مراتب از ادمهای لائیک خطر ناکترند! چون به اسم دین این کار را می کنند!!
اللهم عجل لولیک الفرج.
امام زمان غریب هستن و تنها. دلشونو به کی خوش کنن بیان ظهور؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
خودمونیم که باعث عقب افتادن ظهورشون میشیم. خدا مارو ببخشه و به راه راست هدایتمون کنه. انشاالله
سلام مطالب جالبو خوبی داری موفق باشی
برا تبادل لینک منو به اسم زیبـــــــا چت و ادرس
http://www.chatt.ir
لینک کن بعد به ادرس زیر برو خودتو داخل لینک باکس ثبت کن
http://www.chatt.ir/links
ممنون
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ
یادتون نره بهم سر بزنید منتظرتونم
زیبــــــــــــــــا چت
http://www.chatt.ir