امامزاده یعقوب را شغال خورد!!

یکی از ویژگی های مداحان خوش صحبت آن است که سعی می کنند رویدادهای واقعی و بدون تحریف را که در کربلا اتفاق افتاده است به خوبی «توصیف» کنند تا همه بتوانند ماجرا را در ذهنشان به خوبی به تصویر درآورند.

خوب توصیف کردن؛ هنر است! شما می توانید رویدادها را بادقت در ظرائف آن  به زیبایی توصیف کنید، بطوریکه حس و حال خوبی به خواننده مطلب یا شنونده صحبت منتقل شود.

(بیاد دارم در سالیانی دور؛ کسی نوشته ای در توصیف رویدادهای ساده ای که هنگام قدم زدن در پیاده رو دیده بود نوشته بود و برایم خواند که هنوز حلاوت آن نوشته در ذائقه ام باقی مانده است!)

-----------------------------

توصیف را مداحان اهلبیت؛ «زبان حال» می نامند! یعنی می گویند ما تنها به عین جملات گفته شده و وقایع رخ داده اکتفا نمی کنیم که این «زبان قال» است بلکه ما زبانحال را می گوییم که شرح دل آدمهای کربلاست!

ما درون را بنگریم و حال را!      نی برون را بنگریم و قال را!

اگر در زبانحال؛ متکی به اصل رویداد و جملات گفته شده باشیم؛ مشکلی ایجاد نمی شود- در حقیقت همان خوب توصیف کردن است!- اما اگر هزاران تفسیر عوامانه و یا حرفهای دون شان ائمه  را بگوییم؛ بنظرم گناهی نابخشودنی ست!

-------------------------------

می گویند روضه خوانی با شور و حرارت گفته:

آی مردم!!  بخدا قسم نبودید ببینید که چه مظلومانه امامزاده یعقوب را در مصر و بالای گلدسته شغال خورد!!!!

یکی کنار منبر به او می گوید:

اولا امامزاده یعقوب نبوده بلکه یوسف پیغمبر بوده!

ثانیا در مصر نه بلکه در کنعان بوده!

ثالثا بالای گلدسته نبوده بلکه ته چاه بوده!

رابعا شغال نبوده بلکه گرگ بوده!

خامسا اصل این خبر دروغ است! یعنی یوسف پیغمبر را گرگ نخورده بود بلکه داخل چاه انداخته بودند!!

------------------------------

یکی می گفت به یکی از این آدمهایی که داستانسرایی بجای روضه خوانی می کنند گفتم:

ببخشید حاجی! استاد مطهری در کتابش ذکر کرده که با بررسی هایی که انجام داده؛ داستانی را که شما گفتید از اصل دروغ است!

آن آقا بسیار عصبانی شد و گفت: حالا مگر خود مطهری آنجا بوده که می گوید دروغ است1! حالا   که او هم نبوده؛ دلیلی ندارد که حرف من دروغ باشد!!!