بسم الله الرحمن الرحیم
از زر و سیم راحتی برسان!
نقل کردند که دو نفر عازم جایی شدند و در راهی باهم همسفر شدند. نفر اول از آن دو مقداری پول همراه داشت و نفر دوم هیچ نداشت! آنکه پول داشت؛ خواب و خوراک در سفر نداشت و دائم نگران بود که پولش را دزد ندزدد!
اما آنکه پولی نداشت با خیال راحت سفر می کرد و می خوابید و با دیگران غذا می خورد!
تا اینکه در بین سفر به کنار چاهی رسیدند. آنکه پول بهمراه داشت هراسش بیشتر شد که اینجا نزدیک چاه است و احتمال سرقت پول بیشتر است! نفر دوم که هیچ نداشت از اینهمه وسواس نفر اول عصبانی شد و به او گفت: بی زحمت چند لحظه همه پول هایت را بده!
نفر اول پولها را به او داد. نفر دوم به محض آنکه پولها را گرفت، همه را به داخل چاه ریخت!!
نفر اول فریاد زد: چه کار کردی؟! همه سرمایه ام را نابود کردی؟!
نفر دوم گفت: حالا دیگر آسوده باش!! و همانطوری که من اکنون بدون هیچ پولی سفر کرده ام؛ تو هم سفر کن! پولت را هم جایی انداختم که بسیار مطمئن است و دست هیچ کس به آن نمی رسد!!
---------------------------
سعدی چه زیبا گفته:
از زر و سیم راحتی برسان خویشتن هم تمتعی برگیر
بعضی از آدمها هستند که بیشتر کشیک پول و سرمایه شان را می کشند تا آنکه از آن استفاده کنند!
سالیان دراز عمر می کنند؛ نه خانه مناسبی! و نه ماشین رو به راهی! و نه......!!
همینطور زندگی می کنند تا بیاندوزند و آن را برای روز مبادا ذخیره کنند! و بدتر آنکه در یک اضطراب دائمی نیز برای حفظ آن بسر می برند!
آدمهایی که یک عمر زندگی می کنند و در حسرت یک سفر زیارتی و یا سیاحتی می مانند!
-------------------
دنیا محل گذر است! اما بهره برداری صحیح از نعمات الهی ربطی به زود گذر بودن دنیا ندارد! هرچند آدمهایی که بر خودشان و اهل و عیالشان جهت رفاه زندگی دنیا سخت می گیرند؛ قطعا قصد قربت (!!) و زهد و رو کردن به آخرت ندارند!(ائمه ما نیز که زهد داشته اند نسبت به خودشان بوده و هنوز من جایی نخواندم که اگر ائمه از دنیا چیزی داشتند نسبت به اهل خانه؛ زهد بورزند!)
سلام به شما دوست خوب و بزرگوار
حرفها و حکایتهای شما خیلی دلنشین است و امیدوارم در عملهایمان هم موثر واقع شود.
بزرگی نقل می کرد که مشکل اشتغال و فقر توسط هیچ دولتی قابل حل نیست. ولی مردم اگر بخواهند همه این مشکلات حل خواهد شد!
علت را پرسیدند. فرمودند:
فقط کافیه این همه پول و مال و املاک افراد ثروتمند با مدیریت خودشان به تحرک بیافته و از انبار شدن یا حتی خودمصرفی های بیجا جلوگیری بشه.
راستش را بخواهی من این فرمایش را از ته دل و اعماق وجودم پذیرفتم چرا که اولاً پولداران اطراف خودم را میبینم که روز به روز به اموالشان اضافه شده و چگونه از کمک به دیگران دریغ میکنند! یا همین آدمهای معروف جامعه مان که ماشینهای چندصدمیلیونی زیرپایشان انداخته اند!
واقعاً ما خودمان نخواسته ایم که مشکلاتمان لاینحل مانده و رو به تزاید است؟!
التماس دعا و یامهدی
سلام برادر عزیزم!
با حرف شما موافقم!
ای کاش این دیدگاه افراد متمکن بود ونه من وشما!
موفق باشید