همیشه وقتی به تاریخ نگاه می کنیم ؛ قضاوت کردن مشکل می شود. تاریخ نگاران به اتفاق دیدگاههای شخصی خویش را در رویدادها تاثیر داده اند.
اگر از عمَال حکومت بوده اند که خوشایند حاکمان؛ تاریخ نوشته اند و اگر آدمهای اندک ولی مستقلی بوده اند؛ دیدگاههای فردی خود را در ثبت وقایع مد نظر داده اند که از لحن کلامشان می توان آن را فهمید!
اما گاهی وقایعی در تاریخ اتفاق افتاده که عده ای از تاریخ نگاران منکر اصل قضیه نشده اند هرچند تفسیر و تعبیر مختلفی بر آن رویداد صورت گرفته است(مثل قیام مختار).
وقتی اساس یک قضیه برای برخی ثابت شده باشد اکنون ما این حق را داریم پرسشهایی کلی را مطرح کنیم بدون آنکه غرض ورزی یا شیفتگی کاذب داشته باشیم مثل:
الف- اگر با توجه به بعضی از متون تاریخی بپذیریم پیامبر بزرگوار اسلام هیچ اشاره ای به خلافت و رهبری مسلمین بعد از خودشان نداشته اند و اگر سخنی هم گفته اند منظورشان خلافت و امامت مسلمین نبوده است؛ آیا نمی توانیم این سؤال کلی را مطرح کنیم که:
چرا خدا و رسولش نسبت به سرنوشت مسلمین بعد از رحلت پیامبربی تفاوت بوده است؟!!
ب- اگر با توجه به بعضی از متون تاریخی بپذیریم که مسلمانان اجتهاد کرده اند که خودشان حق دارند خلیفه بعد از پیامبر را انتخاب کنند؛ آیا نمی توانیم این سؤال کلی را بپرسیم که:
چرا خلیفه دوم وسوم با چنین راهکاری انتخاب نشدند؟!!
ج- اگر با توجه به بعضی از متون تاریخی بپذیریم فاطمه که محبوب دل رسول خدا بود و به گواهی همه مورخین از شخصیتهای مطرح صدر اسلام بوده است در اثر بیماری با دنیا وداع کرده است آیا نمی توانیم این سؤال کلی را بپرسیم که:
چرا قبر زهرا مثل قبر همه صحابه و شخصیتهای صدر اسلام معلوم نیست و مجهول مانده است؟
به خداوند سوگند این راهکار هوشمندانه فاطمه الزهرا (سلام الله علیها) بوده است تا یک سوال تاریخی را در اذهان مسلمین باقی گذارد و هر انسان منصفی روی آن تامل کند و در اثر کنکاش و تحقیق بیشتر به علت حقیقی مرگ آن بانوی بزرگوار پی برد!
اکنون سوال آخر:
آیا آنانکه محبوبه رسول خدا را به خاک وخون کشیدند؛ شایسته خلافتند؟!!
السلام علیک ایتها الصدیقه الشهیده- فاطمه الزهرا- سیده النساء العالمین
کاش از قلبم به قلبش راه داشت
کاش زهرا هم زیارتگاه داشت
کاش از شوقم چنان مرغ سحر
می‌زدم گرد مزارش بال و پر
می‌پریدم تا کنار تربتش
می‌شنیدم ناله‌های غربتش- سید جواد میری