شخصی نقل می کند که برای اقامه نماز جماعت ظهر و عصر به مسجد شیخ لطف الله اصفهان می رفتم که در طول مسیر دیدم جنازه یک کشیک چی(افرادی که سابقا برای جلوگیری از دزدی در بازار کشیک می دادند) را می برندو پشت سر جنازه یک تاجر معروف اصفهانی که از آشنایان ما بود به شدت گریه می کند.
جنازه که به من رسید؛ تاجر گفت: حاجی! در تشیع جنازه اولیاء حق شرکت نمی کنی؟!
با حرف او از نماز جماعت منصرف شدم و بدنبال جنازه رفتم و درعین حال باخودم می گفتم : این چه کاری بود من کردم؟! و با حرف یک تاجر؛ نماز اول وقت جماعت را از دست دادم.
در همین افکار بودم که تاجر نزدیکم آمد و گفت: حاجی! نپرسیدی این جنازه کیست؟!
گفتم :چطور؟!
گفت: امسال برای حج مشرف شدم که در طول مسیر و در کربلا همه اثاثیه مرا دزد برد!(قبلا از مسیر زمینی به عتبات و از آنجا به حج می رفتند!)
ناراحت و غمگین در مسجد کوفه استراحت می کردم که ناگهان سواری با هیبت و اوصاف آقا امام زمان (عج الله تعالی فرجه) تشریف آوردند و به اصرار علت ناراحتی مرا پرسیدند.
وقتی مشکل مرا فهمید صدا زد: هالو! که ناگهان دیدم این کشیک چی که الان تشیع جنازه اش کردیم و در نزدیک حجره من در اصفهان کار می کرد ظاهر شد.
آقا به ایشان فرمودند: اثاثیه این مرد را که دزد برده؛ پیدا کن وبه او برسان و اورا به مکه ببر! وبعد ایشان ناپدید شدند!
هالو اثاثیه مرا پیدا کرد و مرا به سرعت(طی الارض) به مکه برد و همینطوردر زمان بازگشت مرا برگرداند!
در آخر سفر گفت که من به شما عرضی دارم که به موقعش خواهم گفت!
وقتی به اصفهان بر گشتم ؛ مردم برای دیدن من می آمدند و همچنین هالو هم به دیدنم آمد!
خواستم به احترامش بلند شوم که اشاره کرد که کاری نکن!!!
وقت رفتن به کنارم آمد وآهسته گفت:
فلان روز و فلان ساعت من خواهم مُرد و این مقدار پول برای غسل و کفن دارم که با آن مخارج تشیع جنازه ام رابده!
اکنون آن روز بود که هالو گفته بود و به رحمت خدا رفت!!
----------
هیچ وقت ؛ هیچ کس را به علت موقعیت اجتماعی پایین تر یا لباس و ظاهر ساده تر؛ حقیر تر از خود فرض نکنیم که چه بسا نزد خداوند و حجت او بسیار آبرومندتر از ما باشد!!!
نگاه تحقیر آمیز تنها به خود داشته باشیم که به عیوب و گناهان بسیاری که کرده ایم؛ آگاهی دقیق داریم!!