بسم الله الرحمن الرحیم
چرا حر، «حسینی» شد؟!
بعضی سوالات است که جواب آن را همه می دانیم اما غور کردن در جواب و بررسی دقیقتر آن؛ پاسخ را برایمان ملموستر می کند!
سوال: چرا حر، «حسینی» شد؟!
جواب: چون در مقابل آقا امام حسین علیه السلام «ادب» کرد!
ادب کردن فقط به معنی خوب گفتن و خوب رفتار کردن نیست. ادب به معنی آن است که بدانی مقابل چه کسی حضور داری و این معنی در تمام وجودت رخنه کند و در آن به ظهور برسد!
--------------------
ارشاد شیخ مفید را باز کردم و سعی کردم نشانه هایی از ادب حر را آنجا پیدا کنم.
** لشکر حر وقتی به کربلا رسید و خسته و تشنه بود؛ امام ایشان را سیراب کردند. وقت نماز شد. امام نماز جماعت برگزار کردند. قبل از نماز امام به حر گفت: تو هم اگر می خواهی با یاران خودت نماز بخوان!
اما حر گفت: خیر بلکه با شما نماز می خوانم و به شما اقتدا می کنم!
یعنی حر؛ بزرگی کسی را که در مقابلش قرار داشت می فهمید وگرنه آدمی در موقعیت او لزومی نداشت در مقابل امام ادب و تواضع کند!
**عصر که شد امام علیه السلام طبق قولی که کوفیان به او داده بودند عازم حرکت به آنجا شد! اما حر ممانعت کرد و سرسختی در این کار نشان داد!
امام از کار او ناراحت شد و به او گفت: مادرت به عزایت بنشیند چه قصدی داری؟!
حر در پاسخ گفت:
هرگاه کس دیگری این جمله را می گفت متقابلا پاسخ می دادم . لیکن بخدا سوگند من چاره ندارم جز اینکه از مادر تو به نیکی نام برم!
------------------
به خاطر دارید یک روز در همین وبلاگ در باره تغییر ناگهانی در آدمها حرف زدم و مثالی که ذکر کردم درباره ساحران دربار فرعون بود که به یک باره از کفر محض به ایمان محض رسیدند و حتی در مقابل تهدیدات فرعون نیز سر خم نکردند!
یک نفر جایی تحلیل جالبی می کرد! او می گفت دلیلش ادب ساحران بوده است زیرا و قتی با موسی به معرکه آمدند ابتدا ادب کردند و به موسی گفتند اول شما شروع می کنید یا ما شروع کنیم!
قالوا یا موسی اما ان تلقی و اما ان نکون اول من القی- طه 65
ساحران گفتند: ای موسی تو نخست به کار خواهی پرداخت یا ما اول شروع کنیم!
همین ادبشان باعث رستگاریشان شد!
-------------------
یکی از نکاتی که عرفا به آن تاکید می کنند ادب است! یعنی بنده و عبد باید همواره خود را درمحضر پروردگار بداند و ادب حضور داشته باشد و حداقل ادب به معنی اطاعت از اوامر الهی و اجتناب از معصیت است!
----------------------------------
از خدا جوییم توفیق ادب
بی ادب محروم ماند از فیض رب
از ادب بر نور گشتست این فلک
وز ادب معصوم و پاک آمد ملک
مولانا
salam web ali dari
mybidfa.blogfa.com
سلام برادر ، ممنون از مطالب زیباتون ، ولی حیف که آخرش خراب شد !
شما که اهل ولایتید و از محبین اهلبیت علیهم السلام و در دعای توسل به ساحت مقدس 14 معصوم عرضه میداریم یا سیدنا و «مولانا» .... ، نباید به این ملای رومی که اگر در دیوان اشعارش جستجو کنید همانگونه که در مدح امیرالمؤمنین علیه السلام شعر سروده ، اراجیف نیز بافته و اهانتها کرده است ، این لقب مقدس را که غلطی(چه دانسته و چه از روی سهو) مصطلح است بکار ببرید ....
متشکرم و التماس دعا
یا حسین
حـتی خـدا مـیان حسـینیهء غمـش
سوگند خورده است به ماه محرمش
شبهای قدر محترم و با فضیلت اند
امّـا نمی رسند به شبهای مـاتمش
سلام بر حسین(ع)
باسلام و عرض تسلیت و تعزیت
خیلی استفاده کردم و انشاءالله سعی میکنم خوب از ادبم محافظت کنم.
ضمناً اگه صلاح دانستید ما را در گفتمان آزاداندیشی همراهی فرمایید:
http://www.mypardis.com/Society/yamahdi
سلام . عزاداری ها قبول.مطلب خواندنی بود خدا قوت .
سلام
ممنون بازم فوق العاده بود مخصوصا قضیه ساحران که تاحالا ازاین بعد بهش نگاه نکرده بودم
دلگیرم از بی ادبی به مولاناجلال الدین محمد خراسانی
سلام
نقل قولی از ایت الله فاطمی نیا راجع به توضیح جمله "مادرت به عزایت بنشیند" عرض می کنم و التماس دعا دارم:
ایشان می گفتند امام معصوم توهین نمی کند و در واقع این جمله مقصودش این است که "ای حر تو دیگر چرا؟" یعنی از تو انتظار نداشتیم.-
سلام
از تذکر شما سپاسگذارم
بنده فکر می کنم جمله «مادرت به عزایت بنشیند» یک جمله تنبیهی در ادبیات عرب باشد که به قصد تنبه طرف مقابل گفته می شود و قطعا امام علیه السلام خدای ناکرده قصد توهین نداشتند!