بسم الله الرحمن الرحیم
می گویند : عشق و نفرت دو روی یک سکه اند! آیا اینچنین است؟!
آیا اگر عشق دو سویه نشد و دو دل را بهم پیوند نداد منجر به نفرت می شود؟!
آیا نفرت ناشی از ناکامی عاشق است ؟ یعنی آیا اگر عشق شکل نیابد نفرت شکل می یابد و بالعکس اگر نفرت شکل نیابد عشق شکل می یابد؟!
آیا اگر عشق را نهایت کشش معشوق برای جذب عاشق بدانیم نفرت را باید نهایت رانش معشوق برای دفع عاشق بدانیم؟!!
آیا عشق و نفرت برای موارد مجازی آن ؛ دو روی یک سکه اند و یا این مطلب برای عشق های حقیقی هم معنا دارد یعنی مثلا اگر کسی؛ کسی را برای سیرتش دوست بدارد و عاشقش شود ولی معشوق او را از خود براند باز هم منجر به نفرت خواهد شد؟!
اصلا ایا می شود عشق را دسته بندی کرد و نوعی از آن را مجازی و زمینی دانست و نوعی از آن را حقیقی و آسمانی؟!
یا نه همه ی عشق ها مقدس اند و این تقسیم بندی وجود خارجی ندارد؟!
اصلا یک سوال دیگر: آیا نفرت مطلقا بد است و عشق مطلقا خوب است؟
بازهم یک سوال:
آیا عشق را باید بهمراه نفرت معنا کرد و یا نه این دو کلمه را باید تنها و جداگانه معنا کرد؟!
عشق چیست؟!
نفرت چیست؟!
(پاک قاطی کردما!!)