در زمان رسول خدا –که درود خدا براو و خاندانش- و در یکی از جنگها؛ یکی از زنان پیامبر (بنقل از راویان شیعه؛ «ماریه» بوده و بنقل راویان اهل سنت«عایشه» بوده) خواب مانده و از قافله عقب می افتد.
یکی از مسلمانان متوجه حضور او در بیابان می شود و او را به مدینه و به پیش پیامبر می رساند. افراد منافق این شایعه را رواج می دهند که بله!! همسر پیامبر کجا بوده؟! چه کسی اورا آورده؟! نکند سرّی بین این مرد و همسر پیامبر بوده؟! و خلاصه شایعه داغ آن زمان رابطه مخفیانه همسر پیامبر با آن مرد می شود!!
خداوند در آیاتی از سوره نور به شدت مسلملنان را بواسطه شایعه پراکنی مورد نکوهش قرار می دهد و می فرماید چرا هنگامیکه این شایعه را پخش می کردید؛ نمی گفتید که پناه بر خدا این تهمتی بزرگ است!!
و بعد تذکر می دهد: خداوند شما را موعظه می کند که هرگز دیگر گِرد شایعه پراکنی نگردید!
----------
یکی از آسیبهایی که در جامعه ما؛ آبروی بسیاری از افراد محترم را مخدوش کرده است پخش شایعات گوناگون برای آنهاست! شایعاتی که با آمدن رسانه های جدید مانند اینترنت ؛ پیامک؛ بلوتوث و... بسرعت پخش می شوند درحالیکه این کار با موضع قرآن کاملا مغایرت دارد!
در واقع قرآن فارغ از اینکه این ماجرا برای همسر پیامبر بوده یا برای هر فرد محترم دیگر؛ مسلمانان را توصیه می کند که چرا شایعه را پخش می کنند! پخش کردن شایعه؛ خود گناه بزرگی است!
برخی نیز با حربه مخفف کردن نام ونام خانوادگی افراد، از گزند قانونی نیز می گریزند تا مورد اتهام واقع نشوند؛ غافل از آنکه دهها نفر که اول نام ونام خانوادگی آنها مشابه با فرد خطاکار(با فرض صحت خبر) است؛ حرمتشان زیر سوال می رود!
راستی!! از رابطه «پ.ش.»(پخش شایعه!!) با «ع.ت.»(عاقبت تلخ!!!) آن خبر دارید؟!!!!