رویای شیرین!

رویای شیرین!

در کتاب مصاحبه تروفو(منتقد بزرگ سینمایی) با کارگردان برجسته سینما هیچکاک، مطلب جنبی(غیرسینمایی) جالبی نقل شده:
هیچکاک می گوید: یک فیلمنامه نویس همیشه به من می گفت: آقای هیچکاک! من در رویاهای شبانه؛ ایده ها و داستانهای  بسیار نابی برای فیلمنامه نویسی پیدا می کنم اما صبح وقتی از خواب بیدار می شوم متاسفانه همه را فراموش کرده ام!
هیچکاک به او پیشنهاد می کند که قلم و کاغذی کنار تخت بگذارد و اگر احیانا وسط شب بیدار شد؛ فورا ایده اش را بنویسد!
جناب فیلمنامه نویس یک شب از رویای شیرین با یک ایده داستانی ناب از خواب می پرد و ایده اش را می نویسد. فردا صبح هنگام صبحانه بیادش می آید که ایده اش را دیشب نوشته! بسرعت به سمت کاغذ کنار تخت می رود و با کمال تعجب می بیند که فقط نوشته: پسر با دختر آشنا می شود!
در واقع یک ایده کلیشه ای و تکراری عاشقانه را او در رویا تماشا میکرده! ولی آنقدر در رویا برایش شیرین بوده که تصور میکرده یک ایده ناب است!
هیچکاک بعد از نقل این خاطره اینطور نتیجه می گیرد: گاهی آدم فکری در دل شب برایش پیدا می شود که به نظرش فوق العاده است اما در روشنایی و سردی صبح که به آن فکر می کند می بیند که چه چیز مزخرفی ست!

============
رویاهای شبانه معمولا یا یادآوری خاطرات تلخ و شیرین گذشته اند و یا انعکاس آمال و آرزو های آینده!
بعد از بیست سال هنوز خواب دانشگاه صنعتی را می بینم که در خوابگاه درس می خوانم یا امتحان سختی می دهم!
ایده های شب نیز بعد از بیداری صبح رنگ می بازد. چه نوشته هایی که صبح وقتی مجددا آن را می خوانم با خودم می گویم:
عجب چیز مزخرفی ست! واقعا این را من نوشتم!
مثل همین نوشته!!
@hassansanei