در روایات آمده است که حضرت موسی وقتی چهل روز برای مناجات به کوه طور رفت؛ یک قطره آب نخورد! یک لقمه غذا نخورد! و همان انس مکالمه با پروردگار هستی؛ غذای روح و جسمش بود!
(دیده اید گاهی چنان مشغول کاری -که علاقه داریم- می شویم که آب و غذا را بکلی فراموش می کنیم! و یا کسی که داغدیده است؛ هرگز به فکر طعام نیست! این به جهت شدت توجه به موضوع دیگری ست که خوراک را از یاد آدمی می برد! موسی پیامبر نیز در اوج این حال روحانی بوده است!)
مشابه چنین توفیقاتی برای ما در غیر ماه رمضان دست نمی دهد! ان شاءالله در این ماه عزیز در سایه تشنگی و گرسنگی؛ لذت مناجات حقیقی نصیبمان شود و نه خواب و بی حالی!!
-----
نکته زیبایی از شهید دستغیب که ظاهرا از قول شیخ صدوق نقل کرده است را برای حسن ختام این مطلب ذکر می کنم.
ایشان می گوید:
در شرع مقدس آمده که اگر حیوانی به سفره غذایی که می خورید نزدیک شود و چشمش به لقمه غذا بیافتد؛ شما باید به او غذا بدهید و آن حیوان را محروم نکنید که مکروه است!
پس ما هم به خدا بگوییم:
خدایا من هم به آنچه از سفره احسانت به خوبانت می دهی؛ نگاه می کنم!! پس مرا هم محروم نگردان!!
( در مثل مناقشه نیست!امیدوارم کسی این سوال برایش پیدا نشود که آیا مقایسه حیوانی که به سفره غذا نگاه می کند با انسانی که به سفره الهی نگاه می کند؛ صحیح است؟!
گاهی بعضی از تعابیر و مثل ها ظاهری نازیبا دارند اما در بطن آن زیبایی و لطافت نهفته است!)
خدایا! ما به آنچه که به خوبان در گاهت در این ماه عزیز عطا می کنی؛ چشم طمع داریم!
پس ای کریم!
ای عطاکننده بی منت!
ای مهربان ترین مهربان ها!
ما را نیز از این خوان لطف خوبانت بهره مند ساز!
سلام دوست عزیز
جسارتاً بنده یک نکته‌ای را عرض کنم . در خطبه آخرین جمعه ماه شعبان المعظم رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند : ایها الناس ! یعنی ای مردم نگفتند ای گروه مومنان ، همه شما به ضیافت الهی دعوت شده‌اید .
پس همه مهمان هستیم و خوان نعمت الهی برای همه مردم گسترده است .
پس این ما هستیم که باید با ترک محرمات ( که بنا به فرمایش رسول خدا در پایان خطبه فوق‌الذکر افضل اعمال در این ماه مبارک است) و انجام واجبات سعی در هرچه بیشتر متنعم شدن از این سفره پر فیض و برکت را داشته باشیم .
از خداوند توفیق بندگی ، توفیق ترک محرمات و انجام واجبات را در این ماه برای جمیع شیعیان مولا امیرالمؤمنین علیه‌السلام خواستاریم .
التماس دعا