زمستان سخت فرا رسیده بود و حیوانات جنگل؛ تک تک می مردند. خارپشتها هم از این مرگ ومیر مصون نماندند تا اینکه حیواناتی که گروهی زندگی می کردند(مثل گوزنها) تصمیم گرفتند بجای آنکه پراکنده باشند؛ دور هم جمع شوند و همدیگر را فشار دهند تا گرما ایجاد کنند و در نتیجه گرمای تولید شده در جمع؛ از مرگ نجات یابند!
این راه حل برای همه حیوانات قابل اجرا بود اما برای خارپشتها؛ ایده ای سخت دردناک بود! زیرا وقتی خارپشتها بهم نزدیک می شدند وهمدیگر را فشار می دادند؛ تیغهایشان بر بدن یکدیگر فرو می رفت و در نتیجه همه آنها رنج می کشیدند! اما باید انتخاب می کردند: یا «مرگ» و یا «زندگی توام با درد همزیستی».
خارپشتها دومی را انتخاب کردند و درد تیغ های یکدیگر را در این همزیستی جدید تحمل کردند!
-----------
در فیلم «با گرگها می رقصد» قهرمان داستان وقتی مجبور می شود تنها در یک اردوگاه نظامی حضور داشته باشد؛ از رنج تنهایی؛ با یک گرگ همزیستی پیدا می کند! و بعد همان شخصیت رشد یافته در دنیای متمدن؛ وقتی با جامعه بدوی سرخپوستی آشنا می شود؛ به خوبی خود را با جمع جدید منطبق می کند و از یک سفید پوست به یک سرخ پوست تمام عیار تبدیل می شود!
این در اثر آن است که انسان بطور فطری؛ جمع گرا خلق شده است و حتی بخش اعظم تعالیم انبیاء نیز در جمع و جامعه معنا پیدا می کند!
پس انسان ناگزیراست علی رغم تفاوت های فرهنگی؛ اجتماعی و ... که آدمهای پیرامونش با او دارند؛ با آنها زندگی کند. یعنی رنج تضاد فکری را بپذیرد زیرا حیاتش موقوف به اجتماع است و از نظر دینی نیز نسبت به جامعه مکلف است.
مثال خارپشتها شاهد جالبی است که نشان می دهد: همزیستی؛ توام با رنج است اما باعث نجات می شود.
--------------
اسلام نگاه زیباتری به این مسئله دارد! اسلام می گوید:
ای انسان ! نه آنکه تو چون مجبوری با جمع باشی؛ باید جمع را انتخاب کنی بلکه تو باید جمع را همچون خویشانت با محبت بنگری و آنگاه با رغبت؛ جمع را انتخاب کنی!
در این تعریف جدید ؛ همزیستی جبری به زندگی همزیستی عاطفی تبدیل خواهد شد.
امام سجاد علیه السلام د رنصیحت جالبی به فردی می گویند:
ای زهری! چه می شود اگر مسلمانان را همانند خانواده خود بدانی؛ بزرگ آنها را بجای پدر و کوچک آنها را بجای فرزند و همسالان خود را همچون برادر خود بدانی!
سپس نصیحت می کنند که : پس به ظلم به آنها و لعن و نفرین آنها راضی نشو چرا که خرد و کلان جامعه همان خویشاوندان تو هستند!
انصافا این تعریف از «همزیستی انسانها»؛ زیباتر نیست!
احسنت.مخصوصا حدیث امام سجاد خیلی زیبابود.ممنون