دلتون شاد باشه انشاءالله! اما واقعیت اینه که همیشه آدم دلش شاد نیست!
گاهی وقتها دلم آدم میگیره انگار که دست خودش هم نیست!
دوستی تعریف میکرد که به یکی گفتم : بریم نمایشگاه کتاب رو که تو دانشگاه زدن ببینیم؟!
پرسید: کتاب مذهبی که نداره؟!
گفتم : بالاخره چرا حتما داره! چطور مگه؟
گفت: پس ولش کن! حوصله ندارم!
گفتم : برای چی؟!
گفت: بابا همینطوری هم دلم گرفته است! حالا بیام کتابهای مذهبی رو هم ببینم بیشتر دلم بگیره!!
خیلی ها بخاطر تبلیغات زیاد مذهبی در ایام سوگواری و نبودن برنامه های شاد مذهبی؛ نسبت به مذهب چنین دیدگاهی پیدا میکنن!
--------
واقعیت اینه که خیلی از آدمهای که تظاهر مذهبی هم ندارن؛ دلشون میگیره!
موزیک تند و بلند،
قهقه های الکی وسط خیابون و بیابون!!
ما دو تا کفتر عاشق دست بدست هم دادیم ترا خداببینید!!
پارتی رقص و اکس و....!!
گرل فرند و بوی فرند و نمیدونم چی چی فرند و...!
همه چیزای بالا نسخه هایی نیستند که غیر مذهبی ها رو از احساس دلتنگی نجات بدن! اتفاقا دلتنگیاشون بیشتره!
--------
اگه از یک روانشناس از دلتنگی سوال کنید از شما می پرسه: همیشه دلتنگی یا گاهگاهی؟
اگه پاسخ بدی «گاهگاهی» اونو طبیعی می دونه و اگه «همیشه»؛ پاسخ شما باشه اونو مشکل تلقی می کنه! یعنی مقدارش براش مهمه نه اصل وجودش!
--------
بنظرم علت دلتنگی انسان تلاطم روحه! روح انسان موج می زنه و حرکت می کنه! یه وقت میره توی دنیای شادی و یه وقت میره توی دنیای غم!
نمی دونم تجربه کردید یا نه! یه وقت تو اوج شادی ؛ دلت میگیره! و یه وقت توی اوج غم؛ یه شادی شیرینی برات میاد!
باز نمی دونم براتون پیش اومده یا نه که مثلا یه وقت یه نفر رو میبینید و حس می کنید که کلی وقته اونو میشناسید و اونو خیلی دوست دارید! یه وقت هم یه نفر رو میبینید و از همون لحظه اول پالسهای منفی میریزند توی ذهنت! و اصلا رابطه باهاش برقرار نمیکنید!
(دوستی دارم که خیلی به این مسئله اهمیت میده! و معتقده که این؛ ناخوداگاه انسانه و قضاوتش در برخورد اول با دیگران حتما درسته! راستش خودم مطمئن نیستم!!)
فلسفه بافی شاید باشه ولی من فکر میکنم اگه این دلتنگیهای روح نباشه ؛ شادی معنا پیدا نمیکنه و اگه شادیهای روح نباشه ؛ دلتنگی مزه نمیده!
خوش بحال شیعیان واقعی که روحشون با روح آقامون و مولامون رابطه ای داره! خوش بحال اونایی که وقتی حجت خدا غمگین میشه؛ اونا هم ناخوداگاه دلشون میگیره! و وقتی حجت خدا شاد میشه؛ اونا هم لبخند میزنن!
گروهی با آدرس زیر ایجاد کردم. اگر دوستان تمایل دارند عضو شوند:
http://groups.google.com/group/hassansanei?hl=fa
به امید همفکری گروهی در فضایی مناسب