بر اساس یک رویداد واقعی
روحانی وقتی داشت از زندان خارج می شد بمن گفت:
چرا اینهمه ظلم؟! چرا اینهمه بیداد؟!! از خدا بترسید! از قیامت بترسید! از تاریکی و تنگی قبر بترسید!!
گفتم:
حاج آقا پیاده شو با هم بریم!! چی شده؟! مگه ما چکار کردیم؟!
گفت:
چکار می خواستی بکنی؟! یک مشت افراد بی گناه را اتهام بهشون زدین و انداختین توی زندون!
گفتم:
حاج آقا! اینا رو قاضی محاکمه کرده و حکم براشون داده نه من !
گفت:
حالا هر کی!! اینقدر می دونم که این پولا خوردن نداره! پول مزدوری برای به بند کشیدن مردم بیگناه خوردن نداره!!
رفیقی کنارم آمد و درگوشم گفت:
این روحانی تازه به زندون اومده! زندونیها توی گوشش حرفایی خوندن که ما دزد و قاچاقچی و چک برگشت خورده و ... نیستیم! اینم ساده لوح؛ باورش شده! بنده خدا تازه برای امامت جماعت و سخنرانی به زندون اومده!!
به رفیقم گفتم:
حالا چکار کنیم؟!
گفت:
خودم درستش می کنم!!
رویش را بر گرداند به طرف حاج آقا و گفت:
حاج آقا چقدر پول تو جیباتون دارین!!
حاج آقا گفت: منظورتون چیه!
رفیقم گفت:
هیچی ! اگه بی ادبی نباشه میخواستم بدونم چقدر پول دارین؟!!
حاج آقا با اکراه دستش را توی جیبش کرد و دید که بله!! همه پولهایش را زندانیها زدند!!!
گفت:
عجب! اینا جوری با من حرف زدن که فکر کردم برای همشون پاپوش درست کردن و اینا بیگناهن!!!
---------
اگر یک آدم معمولی ساده دل و ساده لوح باشدخیلی به جامعه خسارت نمی زند! اما یک روحانی یا هرکس که به یک تریبون عمومی دسترسی دارد یا با تعلیم وتعلم سر و کار دارد؛ اگر ساده دل و ساده لوح باشد؛ خیلی ها از او سوء استفاده می کنند! که شاید تا کلی وقت خودش هم متوجه این سوءاستفاده نشود!
ساده دلی آفتی ست که انقلاب ما از آن ضربات مهلکی خورده است و می خورد! چه بسیار افرادی که به یک تریبون عمومی دسترسی دارند و همانطور که توسط اطرافیانشان کوک می شوند؛! به اظهار نظر در سطح عموم می پردازند! این ساده دلی می تواند به مراتب خطرناکتر باشد!!
اگر این افراد سعی می کردند که مسائل را از زاویه دیگر و یا از منابع خبری دیگر نیز بررسی کنند؛ خام فرد یا افراد یا گروه ها با اهداف خاص نمی شدند!
ساده دلی مصیبتی است که بعضی از بزرگان سیاسی ما از هر دو گروه سیاسی به آن مبتلا هستند!!
گل گفتی برادر ، موفق باشید
لطف کردی - زنده باشی!