مناجات کودکانه!!

یا رب! وقتی تو را «رب» می خوانم؛ احساس کودکانه ای دارم! گویا خود را کودکی می بینم که مادرش را صدا می زند و مثل همه کودکان که به پیش پدر ومادر احساس امنیت می کنند؛ ذکر یارب اطمینان خاطرم می دهد!  یا رب! این احساس امنیت کودکانه را تا کهولت برایم ماندگار بگذار تا با ذکر «یا رب» همیشه خود را درکنارت احساس کنم!

یا رب! همه کودکان تصور می کنند هر چه بخواهند پدر و مادر برایشان فراهم می کند. حتی یکی می گفت کودکی را دیده که به گدایی سفارش می کرد«اگه پول نداری برو از مامانت بگیر!!». یا رب! چنین اعتماد کودکانه ای نسبت به خودت به من عطا کن تا همیشه برای هر حاجتی به سراغ تو بیایم و تنها به چشمه فضل و کرم تو چشم داشت داشته باشم!!

یارب! کودکان وقتی قهر می کنند جدی نیست! همیشه آنها کنار در خانه می ایستند تا پدر و مادر بیایند ودستی بر سرشان بکشند و دوباره آنها را به خانه برگردانند! یا رب! وقتی من نیز -از روی جهالت- از تو بریدم ؛ قهر مرا جدی نگیر! و  مرا توفیق توبه و بازگشت عطا کن!(گو اینکه خودت فرموده ای : ثم تاب الله لیتوبوا یعنی اول تو به سوی گنهکاران می روی و سپس آنها توفیق توبه و بازگشت پیدا می کنند!)

یا رب! کودکان برای جلب محبت پدر و مادر گریه می کنند تا نظر آنها را به سوی خود جلب کنند! یا رب! توفیق ده همیشه چشمانم اشکبار باشد چرا که می دانم چشمان اشک بار و دل شکسته بندگان مومنت را بسیار دوست می داری و به آن مباهات می کنی!

یا رب! ذات پاکت از هر توصیفی منزه است و این سخنان را گفته های صادقانه بنده روسیاهت بشمار!

یا رب! اکنون طفل درگاهت خیال استغاثه دارد: یا ربِّّ  یا ربِّّ یا ربِّّ ......