توکل و تدبیر هر دو با «ت» شروع می شود!

بسم الله الرحمن الرحیم

توکل و تدبیر هر دو با «ت» شروع می شود!


آقای بروجردی از مراجع بزرگ گذشته نذر کرده بود که  اگر از یک بیماری شفا بگیرد به پابوس امام رئوف حضرت رضا علیه السلام برود.

طبق عادت ما ایرانیها؛ در اولین تابستان ایشان تصمیم می گیرند که به عهدشان وفا کنند و از قم بطرف مشهد مقدس بروند. بعضی از اطرافیان به ایشان می گویند:
شما اکنون  در اول زمان مرجعیت خود هستید و هنوز برای همه مردم و در همه شهرهای ایران شناخته شده نیستید!
 بنابراین بهتر است این سفر را به دو یا سه سال آینده موکول کنید تا تشریفات و احترامات لازم در بین راه  و در خود مشهد به نحو شایسته در مورد شما به عمل آید!!

آن بزرگوار بسیار ناراحت می شوند و می گویند:

عمری ست که به تقدیر الهی دلبسته ام و خداو ند تفضلاتی به من کرده که هیچکدامشان بواسطه تدبیر خودم نبوده است! اکنون در سن هفتاد سالگی خودم برای خودم فکر کنم که مثلا چنین و چنان شود!!
خیر! من می روم و مثل همیشه در مورد آینده ام به عنایت الهی متکی می شوم!

همانطور که احتمالا می دانید دامنه نفوذ مرجعیت ایشان در سالهای بعد اگر نگوییم بی نظیر بوده لااقل کم نظیر بوده است!

-----------------

وقتی صحبت از «توکل» می شودیعنی نه اینکه  تلاشی نکنیم و تدبیری نیاندیشیم!!

 بلکه بدین معناست که وظیفه خود را تشخیص دهیم و در این راستا تلاش کنیم ولی اینکه نتیجه چه می شود دیگر باید به عنایت الهی و تقدیر او دل سپرد!

قرآن کریم  چه زیبا گفته:

و من  یتوکل علی الله فهو حسبه طلاق 3

یعنی هر کس بر خدا توکل کند پس خدا برایش کافی ست!!

------------------

تدبیر برای آینده در دین ما ممدوح و سفارش شده است اما بعضی از تدبیر های ماست که در ذاتش دلسپردن به غیر خداست و ناشی از آن است که ما در عمل اعتقاد نداریم که این خداست که می تواند دری را بگشاید و یا موفقیتی را برایمان حاصل کند.

مثلا با فلان آشنا صحبت می کنیم تا پارتی بازی کنیم و بعد می گوییم: حالا امید به خدا!!!

 یا به دروغ و دغل متوسل می شویم تا کارمان انجام شود و بعد می گوییم : خدا کمک کرد!!
 
و یا مثل این داستان که نقل کردیم به ظاهر سازی ها اهمیت میدهیم ولی اسمش را میگذاریم: برای احترام روحانیت و مرجعیت!!

اینها تدبیر نیست! بلکه مکر شیطان است تا عدم اعتماد به خدا را برایمان تدبیر جلوه دهد!

---------------------
 
فرض کنید برای اخذ یک مدرک علمی و یا کسب یک فرصت شغلی و یا هر چیز دیگری که الان برایتان مهم است – ومن نمیدانم!!- تلاش می کنید!

به عنوان یک بنده مومن  اگر در تلاش به آنچه مقصودتان است کوتاهی نکرده باشید؛ باید نتیجه را خواست خدا بدانید و به آن راضی باشید!( تلاش شما در حقیقت تدبیر شماست و پذیرفتن نتیجه توکل شماست! هم توکل داشتید و هم تدبیر! وهر دو هم با «ت» شروع می شود!!)

---------------------

اگر خدا صلاح بندگان خودش را می خواهد که قطعا اینچنین است:

پس تنها خدا برایمان کافی ست!(حسبنا الله)

چر اکه او بهترین وکیل است در تدبیر امورات موکلانش!(نعم الوکیل)

و بهترین والی ست (نعم المولی)

و بهترین یاور است(نعم النصیر)